Trudno sobie wyobrazić, aby obecnie przeprowadzane w gabinetach stomatologicznych procedury lecznicze, nie były wspomagane badaniami diagnostycznymi. Najpopularniejsze jest oczywiście zdjęcie radiologiczne. Dziś wykonujemy je w wielu przypadkach: przed przystąpieniem do leczenia endodontycznego, przygotowując się do ekstrakcji zęba, czy po prostu próbując zlokalizować przyczynę bólu. Ponadto zdjęcia punktowe są dodatkowo wykonywane w trakcie prowadzenia leczenia (weryfikacja cofania się zmian OKW) oraz nierzadko po jego zakończeniu.
ZDJĘCIE ZĘBOWE – NIEZBĘDNE PRZED I W TRAKCIE LECZENIA
W celu przeprowadzenia diagnostyki radiologicznej – wewnątrzustnej, gabinet musi być odpowiednio wyposażony. Aby była ona szybka i dokładna, w gabinecie powinien być przynajmniej punktowy aparat RTG. Aparat RTG emituje promieniowanie prześwietlające wybrane
struktury anatomiczne jamy ustnej pacjenta. Z kolei elementem przechwytującym w systemie cyfrowej radiologii może być sensor wewnątrzustny, bądź płytka fosforowa.
SENSOR WEWNĄTRZUSTNY – DLA KOGO?
Przykładem może być nowoczesny i niezwykle ergonomiczny sensor wewnątrzustny Gendex GXS-700. Jego kształt jest zbliżony do kropli wody, dzięki czemu umożliwia łatwe pozycjonowanie w jamie ustnej. Jakość zdjęć pozyskiwanych tą metodą jest bezkonkurencyjna. Z łatwością można dostrzec ubeleczkowanie kości. Kontrola zmian OKW, cofających się po prawidłowo przeprowadzonym leczeniu endodontycznym, nie sprawia więc żadnych problemów. Wyraźnie widać tu zarys ozębnej, a także światło nawet bardzo wąskich kanałów korzeniowych. Rozdzielczość rzeczywista tego sensora to aż 22 pl/mm, co bezpośrednio przekłada się na jakość pozyskiwanych obrazów. Do wyboru mamy dwie różne wielkości czujnika. Pozwala to na jego odpowiedni dobór, w zależności od rodzaju zdjęć najczęściej wykonywanych w gabinecie. Można też zaopatrzyć się w oba rozmiary i tym samym osiągnąć pełnię uniwersalności tego systemu. Zdjęcie wykonane przy użyciu tego sensora pojawia się na ekranie komputera w chwili wykonania ekspozycji. Jest to możliwe dzięki bezpośredniemu podłączeniu sensora za pomocą kabla USB do komputera. W związku z tym najwygodniej jest, gdy czujnik wewnątrzustny pracuje na stałe w danym pomieszczeniu. Jego przenoszenie wiąże się z podłączaniem do różnych komputerów, a to na dłuższą metę może okazać się uciążliwe. Oczywiście za pomocą sensora wewnątrzustnego badanie może być przeprowadzone zgodnie z zasadą izometrii Cieszyńskiego, bądź z wykorzystaniem zestawu pozycjonerów w technice kąta prostego.
SKANER PŁYTEK – IDEALNY DO KLINIK WIELOFOTELOWYCH
Rozwiązaniem dla gabinetów korzystających dotychczas z analogowych systemów radiologii wewnątrzustnej (aparat punktowy RTG + klisze oraz mokry system wywoływania zdjęć) jest skaner płytek fosforowych. Jako przykład może posłużyć urządzenie Gendex GXPS-500. Jest ono wyposażone w zestaw płytek fosforowych dostępnych w czterech rozmiarach. Daje to operatorowi pełną dowolność podczas wykonywania różnych typów ekspozycji w poszczególnych przypadkach klinicznych. Płytki obrazowe, w odróżnieniu od sensora wewnątrzustnego, nie są bezpośrednio połączone z kablem komputerem. Ponadto są giętkie i elastyczne, a praca z nimi jest niemal identyczna, jak w przypadku klasycznych klisz RTG stosowanych w gabinetach stomatologicznych. Oczywiście w związku z cyfrową technologią pozbywamy się chemicznego procesu wywoływania zdjęć. W celu wykonania badania należy 
umieścić płytkę fosforową w specjalnej kopercie ochronnej oraz foliowej barierze higienicznej, a następnie odpowiednio spozycjonować ją w jamie ustnej pacjenta. Po wykonaniu ekspozycji pozbywamy się jednorazowej osłony higienicznej i umieszczamy płytkę fosforową w skanerze. Jest to bardzo proste, ponieważw skanerze znajduje się magnes, a w płytce metalowy element, który przyciągany przez magnes powoduje automatyczne ulokowanie płytki w skanerze. Odbywa się to z pełną higieną, a także bezpieczeństwem dla samej płytki chroniąc ją przed
uszkodzeniem mechanicznym. Następnie skaner pobiera obraz zapisany na płytcei oczyszcza ją, przygotowując do kolejnego badania. W tym momencie badanie RTG pojawia się na ekranie komputera. Płytka fosforowa wysuwa się i wpada do specjalnego koszyka. Jest gotowa do przeprowadzenia kolejnego badania RTG. System oparty na skanerze płytek fosforowych sprawdza się w gabinetach wielostanowiskowych, przy wykorzystaniu punktowych aparatów RTG bezpośrednio przy poszczególnych unitach dentystycznych. Po wykonaniu ekspozycji badanie jest pobierane w jednym miejscu za pomocą skanera i zapisywane w bazie danych, która z kolei dostępna jest z każdego komputera. Dzięki temu nie ma potrzeby przechodzenia z pacjentem do innego pomieszczenia celem wykonania badania RTG, a także bez problemu możemy wykonywać badania śródzabiegowo np. podczas skomplikowanej ekstrakcji zęba czy leczenia endodontycznego. Badania RTG możemy wykonywać techniką izometrii Cieszyńskiego, jak również kąta prostego przy wykorzystaniu odpowiedniego zestawu pozycjonerów. Jeśli prowadzimy gabinet wielostanowiskowy i chcemy mieć możliwość wykonania zdjęcia przy każdym unicie, rozwiązaniem optymalnym jest zestaw płytek fosforowych wraz ze skanerem. Jeżeli najważniejsza jest natychmiastowa dostępność obrazu RTG oraz nie przeszkadza nam sztywność sensora i obecność kabla podczas pozycjonowania, to czujnik wewnątrzustny może okazać się strzałem w dziesiątkę.
