Prawo medyczne

Ministerstwo Zdrowia przedstawiło projekt rozporządzenia w sprawie Szczegółowych kryteriów wyboru ofert na umowy z NFZ o udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej. Zawiera ono propozycję kryteriów wyboru ofert w poszczególnych rodzajach leczenia stomatologicznego. Nowe wymogi są bardzo rygorystyczne. Preferują duże podmioty lecznicze. Co z małymi jednostanowiskowymi gabinetami? Czy zdążą na czas zakupić wymagane oprogramowanie, sprzęty. 

Trwają prace legislacyjne nad projektem ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw (ostatnia wersja projektu pochodzi z dnia 11 maja 2016 r.). Jednym z elementów nowelizacji ma być wprowadzenie pewnych modyfikacji w zakresie kontroli podmiotów wykonujących działalność leczniczą.

Czy formularz zgody na leczenie może stanowić skuteczną obronę, czy choć ochronę przed roszczeniami pacjentów? Jest to na pewno prawne narzędzie wspomagające pracę lekarza, ale nie ochroni przed konsekwencjami błędu medycznego. Zgoda pacjenta jest tylko dowodem, że pacjent decyduje się na dane leczenie i został poinformowany o innych metodach wyleczenia jego schorzenia.

Do drzwi gabinetów stomatologicznych coraz częściej pukają rozmaite kontrole. Poczynając od organów rejestrowych, inspekcji pracy, inspekcji sanitarnej, a kończąc na kontroli skarbowej. Lekarze zamiast leczyć pacjentów, zastanawiają się jak sprostać kolejnym wymogom. Tym bardziej, ze niektóre wymagania, szczególnie jeśli chodzi o kontrolę Sanepidu, są wyssane z palca. Przedstawiamy fakty i mity dotyczące kontroli Sanepidu.

Coraz częściej w gabinecie stomatologicznym można spotkać się z usługami wykraczającymi poza typowe zabiegi dentystyczne. Są one odpowiedzią na istniejące potrzeby, jednak jak spoglądają na nie przepisy prawa? Czy lekarz dentysta / stomatolog może wykonywać zabiegi z zakresu medycyny estetycznej?

Kryterium oceny ofert. Dentysta chcący uzyskać umowę z NFZ na świadczenia zdrowotne finansowane ze środków publicznych, czyli mówiąc językiem potocznym kontrakt z NFZ na leczenie dentystyczne, powinien się przygotować na rygorystyczną ocenę ofert i procedury formalne w NFZ.

Reklama gabinetów. Obowiązek podawania przez lekarzy dentystów do wiadomości publicznej informacji o udzielanych świadczeniach zdrowotnych a zakaz reklamy. Reklama jest obecnie podstawą funkcjonowania większości prowadzonych przedsiębiorstw. Pozwala ona dotrzeć do osób potencjalnie zainteresowanych usługą. Sytuacja, w przypadku lekarzy dentystów, jest jednak nieco skomplikowana. Są oni bowiem zobowiązani przez ustawę do podawania pewnych informacji, jednakże ich treść nie może być dowolna, a konkretnie, informacje te nie mogą mieć cech reklamy.

Lekarze ponoszą odpowiedzialność nie tylko na podstawie prawa powszechnego, czyli prawa karnego i cywilnego, ale również podlegają szczególnej odpowiedzialności – zawodowej, którą wprowadza ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. O izbach lekarskich. Zgodnie z tą ustawą, postępowanie dotyczące tej odpowiedzialności toczy się niezależnie od postępowania dotyczącego odpowiedzialności karnej, jak i dyscyplinarnej i jest prowadzone przez Rzecznika odpowiedzialności zawodowej, a o ewentualnej winie orzeka Okręgowy Sąd Lekarski. Winnemu przysługuje odwołanie do Naczelnego Sądu Lekarskiego.   

Procedury sanitarne. Kontrole Sanepidu, w kwestii zachowania procedur sanitarnych, nasilają się z roku na rok. Lekarzom czasami wydaje się, że urzędniczki wymagają rzeczy wręcz kosmicznych. Lekarz, zamiast leczyć, coraz więcej czasu poświęca na przygotowanie się do leczenia. Jednym z takich koniecznych zadań do wykonania jest stworzenie planu ochrony sanitarnej (higienicznej) dla gabinetu. Krótko mówiąc trzeba wprowadzić do gabinetu zestaw procedur higienicznych.

W dniu 31 marca 2016 r. Minister zdrowia przekazał do konsultacji publicznych projekt ustawy o zmianie ustawy o działalności leczniczej oraz niektórych innych ustaw. Ma on wprowadzać zmiany w 13 aspektach prowadzenia działalności leczniczej – wyróżnionych w jego uzasadnieniu. Wprowadza przede wszystkim istotne zmiany terminologiczne. Zakłada m.in. odejście od określania zespołu składników majątkowych, przy pomocy których podmiot leczniczy wykonuje określony rodzaj działalności leczniczej mianem przedsiębiorstwa na rzecz terminu „zakład leczniczy”.