Szkoła Okluzji

Prawidłowa okluzja, czyli funkcyjne kontakty zębów górnych z dolnymi, stanowi fundament dla każdej interwencji podjętej w jamie ustnej pacjenta. Jej prawidłowe zrozumienie, a następnie przestrzeganie zasad, pozwoli uchronić pacjenta przed wystąpieniem problemów wynikających z przeciążenia, takich jak: ubytki abfrakycjne, patologiczne starcie zębów, pęknięcia koron i korzeni, ukruszenia, pęknięcia i złamania prac protetycznych, przemieszczenia zębów, czy w końcu zwiększenia się ich ruchomości[1],[2].

Praktyczny sposób na zdiagnozowanie problemów wpływających na występowanie zaburzeń czynnościowych narządu żucia. Sumiennie przeprowadzony wywiad oraz kompletna diagnostyka to podstawowe działania w każdym leczeniu stomatologicznym. Także w leczeniu zaburzeń czynnościowych narządu żucia. Układ stomatognatyczny to złożony system, powiązany z innymi układami i narządami ludzkiego organizmu. Holistyczne spojrzenie na pacjenta jest niezbędnym zadaniem lekarza dentysty, który rozpoczyna leczenie stomatologiczne.

Protokół leczenia i rehabilitacji uszkodzeń wewnątrzstawowych stawów skroniowo-żuchwowych człowieka. Zaawansowana szynoterapia. Pacjenci z uszkodzeniami wewnątrzstawowymi, trafiający do specjalistycznych praktyk stomatologicznych, mają najczęściej przemieszczenie krążka z zablokowaniem doprzednio-przyśrodkowym. O wiele rzadziej zdarzają się przypadki przemieszczenia bez zablokowania dotylno-bocznego, głównie bocznego lub przyśrodkowego. Przemieszczenia te powstają na skutek asymetrii w działaniu mięśni układu żucia i długiego działania sił destrukcyjnych destabilizujących poszczególne elementy układu.

Leczenie pacjentów z dysfunkcją układu stomatognatycznego, wymagających kompleksowej rehabilitacji protetycznej, to wyzwanie dla najlepszych i postępowanie, w którym wymagana jest współpraca lekarzy wielu specjalności. W większości przypadków klinicznych niezbędna jest współpraca: chirurga, periodontologia, ortodonty, stomatologa neuromięśniowego, protetyka, implantologia i fizjoterapeuty, a niekiedy psychoterapeuty i neurologa.

Co możemy osiągnąć? Korzyści dla pacjenta i lekarza. Projektowanie uśmiechu. Oprogramowanie Smylist, od niedawna dostępne w Polsce, to dzieło zespołu węgierskich specjalistów pracujących pod kierunkiem dr Marii Csillag. Przygotowane jest do stałej rozbudowy i uzupełniania o kolejne moduły. Obecna formuła daje spore możliwości w rozwiązywaniu bardzo skomplikowanych przypadków estetycznych. Jednak program ma też pewne wady.

W obecnych czasach obserwujemy znaczący rozwój wszelkich technik poprawiania wyglądu. Stomatologia estetyczna przeżywa niebywały rozkwit. Coraz więcej uwagi producenci poświęcają planowaniu oraz realizacji w sposób możliwie wierny zaplanowanych dla pacjentów uzupełnień protetycznych. Obecnie na świecie funkcjonuje kilka kompletnych systemów, które umożliwiają i pozwalają na wierne odtworzenie projektów uśmiechu za pomocą licówek lub koron, najczęściej czasowych, ale również finalnych, wykonywanych za pomocą programów CAD–CAM i frezarek numerycznych.

W pracy przedstawiono praktyczny przykład odbudowy estetycznej zębów żuchwy i szczęki z wykorzystaniem technik stomatologii neuromuskularnej. Opisano również wykorzystanie deprogramatora mięśni oraz zastosowanie koron porcelanowych na podbudowie tlenku cyrkonu w celu przywrócenia estetyki i funkcji.

Układ stomatognatyczny to złożona jednostka zależna od wielu składowych narządu żucia, w tym od wzajemnych relacji pomiędzy anatomicznymi strukturami stawów skroniowo- żuchwowych, a przeciwstawnymi powierzchniami okluzyjnymi zębów. To także relacje czynnościowe poszczególnych składowych narządu żucia sterowane przez CUN.

Zasady diagnostyki w dysfunkcjach układu stomatognatycznego człowieka krok po kroku, czyli na co zwrócić uwagę w poszczególnych etapach badania pacjenta. Dysfunkcje układu stomatognatycznego pacjenta to problem, który stale narasta. Coraz większa rzesza pacjentów prezentuje większe lub mniejsze objawy dysfunkcji. Oczywiście nie wszyscy są z tego powodu nieszczęśliwi. U większości z nich jest to dysfunkcja zaadaptowana, czyli taka która przebiega bezobjawowo, dzięki zdolnościom przystosowawczym organizmu.