Europejska Federacja Stomatologii Zachowawczej (European Federation of Conservative Dentistry, EFCD) opublikowała raport dotyczący erozyjnego ścierania zębów. Raport jest wynikiem pogłębionej analizy piśmiennictwa oraz wnikliwej dyskusji ekspertów.
EFCD podkreśla, że erozyjne ścieranie zębów (ETW, ang: Erosive Tooth Wear) jest procesem o podłożu chemiczno - mechanicznym, skutkującym ubytkiem twardych tkanek zęba oraz charakteryzuje sie utratą jego powierzchni oraz konturu. Omawiany rodzaj zmian nie jest powodowany działaniem flory bakteryjnej. Właściwym wskaźnikiem do sklasyfikowania ETW jest BEWE (ang: Basic Erosive Wear Examination).
Wśród czynników etiologicznych, zależnych od pacjenta, wymienia się predyspozycje do erozji, refluks, wymioty, stosowane leki oraz suplementy diety. Z kolei dietetyczne czynniki, to te związane z rodzajem spożywanych pokarmów i napojów, szczególnie z niskim pH lub dużą pojemnością buforową (główne czynniki ryzyka) lub też wysokim stężeniem jonów wapnia (główny czynnik ochronny). Działania prewencyjne powinny skupić się na redukcji lub zatrzymaniu progresji zmian erozyjnych. Działania odtwórcze, mające na celu zmniejszenie dolegliwości bólowych, nadwrażliwości bólowej zębiny czy odbudowie funkcji i estetyki twardych tkanek zęba, powinny być prowadzone w połączeniu z działaniami profilaktycznymi.
Erozyjne ścieranie zębów jest stanem klinicznym, który wymaga zwiększonej uwagi ze strony lekarzy dentystów oraz powinno zachęcać do współpracy z lekarzami innych specjalności. Efektywne podejście do problemu ETW powinno zawierać monitoring pierwszych jego oznak oraz ewaluację etiologicznych czynników sprzyjających.
W działaniu profilaktycznym ważną rolę odgrywa stosowanie past do zębów oraz płukanek do ust zawierających fluorek cyny lub chlorek cyny. Dane wykazują, że substancje te mają właściwość spowolniania ETW. Ponadto eksperci zwracają uwagę na ograniczoną ilość dowodów o wpływie szczotkowania na występowanie ETW. Na tej podstawie nie zalecają zmian zasad instruktażu higieny stosowanego w profilaktyce choroby próchnicowej.
